In verband met beëindiging Website:www.george visser maritiem is dit verhaal
met toestemming van George overgenomen
met toestemming van George overgenomen
De begrafenisplechtigheid te Abadan
Op donderdagmiddag 11 september 1958 om een uur vertrok de begrafenisstoet van het verenigingsgebouw van het Nederlands-Iraanse Olie-consortium naar Palmgrove Cemetryo.
Dit kerkhof van het Olie-consortiun ligt op een afstand van 1 kilometer van de "Naftclub"
Foto 1 geeft weer, hoe de vlaggen over de kisten worden. gelegd; de stoet zal zich nu binnen weinige ogenblikken in beweging zetten op weg raar de laatste rustplaats.
Op donderdagmiddag 11 september 1958 om een uur vertrok de begrafenisstoet van het verenigingsgebouw van het Nederlands-Iraanse Olie-consortium naar Palmgrove Cemetryo.
Dit kerkhof van het Olie-consortiun ligt op een afstand van 1 kilometer van de "Naftclub"
Foto 1 geeft weer, hoe de vlaggen over de kisten worden. gelegd; de stoet zal zich nu binnen weinige ogenblikken in beweging zetten op weg raar de laatste rustplaats.
Aan weerszijden van de weg vormden leden van de Iraanse marinestrijd krachten en agenten van de plaatselijke politie te Abadan een erehaag (foto 2). De stoet was als volgt samengesteld: aan het hoofd een militaire kapel van de Iraanse marine, gevolgd door een marine-ere-peloton; daarachter de tien auto's met een kist, gedekt door de driekleur; vervolgend de Nederlandse Ambassadeur, geflankeerd door de gouverneurs van Abadan en Khorramshahr, de bevelhebber der Iraanse zeestrijd-krachten in het Zuiden, de burgemeesters van Abadan en Khorrainshahr, een groot aantal diplomatieke vertegenwoordigers, de voltallige Nederlandse gemeenschap en de officieren der Nederlandse schepen; die in de haven van Khorramshahr lagen. Foto 3 geeft weer de aankomst van de stoet op het kerkhof. Op een klein grasveld, temidden van bomen en bloeiende heesters, was het gezamenlijke graf gegraven.
Terwijl de militaire kapel treurmuziek speelde plaatsten matrozen de kisten naast elkaar voor het graf (foto 4 en 5)Aan weerszijden van het graf staan de masten met de Nederlandse en Iraanse vlaggen halfstok.
Als eerste van hen, die aan de groeve het woord voeren, treedt de Nederlandse Ambassadeur naar voren.
Terwijl de militaire kapel treurmuziek speelde plaatsten matrozen de kisten naast elkaar voor het graf (foto 4 en 5)Aan weerszijden van het graf staan de masten met de Nederlandse en Iraanse vlaggen halfstok.
Als eerste van hen, die aan de groeve het woord voeren, treedt de Nederlandse Ambassadeur naar voren.
Mr. M.J.G. Baron Gevers richt zich bij de groeve achtereenvolgens in het Engels en Nederlands tot de aanwezigen. Hij betuigt zijn dank voor de hulp van de Iraanse autoriteiten. Hij spreekt ontroerd over de schok, die dit droeve ongeval heeft teweeggebracht in de Nederlandse gemeenschap.
Kapitein-luitenant ter zee vlieger Venema, diezelfde morgen uit Nederland overgekomen, richt een persoonlijk woord tot hen die gebleven zijn. Hij brengt de dank over namens de bevelhebber der zeestrijdkrachten en namens de nabestaanden der slachtoffers, voor het grote medeleven hier betoond.
De eredienst opent daarna met een kort gebed. De plechtigheid wordt geleid door een Amerikaanse predikant en een Italiaanse Rooms-Katholieke geestelijke (foto 6 en 7).
Foto 8 geeft een beeld van de autoriteiten tijdens de plechtigheid. De achterste van links, is Harer Majesteits Ambassadeur, Mr. W.J. G, baron Gevers, naast hem staat admiraal Madjlissi, bevelhebber der marinestrijdkrachten in het Zuiden
Als de kisten, na de dienst, een voor een aan de aarde worden toevertrouwd, presenteert de erewacht het geweer (foto 8)
Het muziekkorps speelt het Iraanse en Nederlandse volkslied. Als de laatste tonen zijn verklonken wordt voor de groeve een houten kruis opgericht met een plaat, die de namen der gevallenen vermeldt (foto 10); fouten in de namen zijn inmiddels verbeterd.
Kapitein-luitenant ter zee vlieger Venema, diezelfde morgen uit Nederland overgekomen, richt een persoonlijk woord tot hen die gebleven zijn. Hij brengt de dank over namens de bevelhebber der zeestrijdkrachten en namens de nabestaanden der slachtoffers, voor het grote medeleven hier betoond.
De eredienst opent daarna met een kort gebed. De plechtigheid wordt geleid door een Amerikaanse predikant en een Italiaanse Rooms-Katholieke geestelijke (foto 6 en 7).
Foto 8 geeft een beeld van de autoriteiten tijdens de plechtigheid. De achterste van links, is Harer Majesteits Ambassadeur, Mr. W.J. G, baron Gevers, naast hem staat admiraal Madjlissi, bevelhebber der marinestrijdkrachten in het Zuiden
Als de kisten, na de dienst, een voor een aan de aarde worden toevertrouwd, presenteert de erewacht het geweer (foto 8)
Het muziekkorps speelt het Iraanse en Nederlandse volkslied. Als de laatste tonen zijn verklonken wordt voor de groeve een houten kruis opgericht met een plaat, die de namen der gevallenen vermeldt (foto 10); fouten in de namen zijn inmiddels verbeterd.
Bloemen en kransen worden nu aangedragen. De krans van Harer Majesteits Ambassadeur krijgt rechts van het kruis een plaats; links van het kruis de krans van de Iraanse marinebasis in het Zuiden (foto 11).
Kapitein-luitenant ter zee vlieger Venema legt de krans van de bevelhebber der zeestrijdkrachten (foto 12). Nederlanders, die bijzonder bevriend waren met leden van de bemanning, vertolken hun medeleven door het leggen van een eigen krans (foto 13). Een krans van de Nederlandse gemeenschap in Abadan (foto 14) krijgt een plaats tussen de rouwkransen van de N. I. O. C. (National Iranian Oil Company) en de kransen, van luchtvaart-maatschappijen (foto's 15, 16, 17, 18 en 19).
De plechtigheid van de teraardebestelling is dan ten einde.
NB Dat in de tekst over fotonummers wordt gesproken komt omdat bij deze reportage 19 foto's van 25 bij 20 cm zijn bijgevoegd. De Oliemaatschappij die deze begrafenis verzorgde, heeft hiervan een aantal sets gemaakt en de Koninklijke Marine heeft naar elke Nabestaande-familie zo'n set met een aanbiedingsbrief toegezonden. Zo'n complete set met deze tekst is ook bij het IMH aanwezig.
Bron alsmede de foto's : IMH via George J. Visser
Kapitein-luitenant ter zee vlieger Venema legt de krans van de bevelhebber der zeestrijdkrachten (foto 12). Nederlanders, die bijzonder bevriend waren met leden van de bemanning, vertolken hun medeleven door het leggen van een eigen krans (foto 13). Een krans van de Nederlandse gemeenschap in Abadan (foto 14) krijgt een plaats tussen de rouwkransen van de N. I. O. C. (National Iranian Oil Company) en de kransen, van luchtvaart-maatschappijen (foto's 15, 16, 17, 18 en 19).
De plechtigheid van de teraardebestelling is dan ten einde.
NB Dat in de tekst over fotonummers wordt gesproken komt omdat bij deze reportage 19 foto's van 25 bij 20 cm zijn bijgevoegd. De Oliemaatschappij die deze begrafenis verzorgde, heeft hiervan een aantal sets gemaakt en de Koninklijke Marine heeft naar elke Nabestaande-familie zo'n set met een aanbiedingsbrief toegezonden. Zo'n complete set met deze tekst is ook bij het IMH aanwezig.
Bron alsmede de foto's : IMH via George J. Visser