Geschiedenis:
Vliegboot van Fokker ontwikkeld voor de Marine en gebouwd in 1923 in Veere.
Was een amfibie en had een dichte bootromp en optrekbaar landingsgestel. Vleugels van hout.
Ook werd uit de B-1 de B-II ontwikkeld met een trekschroef i.p.v duwschroef en 1 stuks gebouwd; deze B.2 werd wel gebouwd, deze was veel kleiner. (Uiteindelijk maar 1 exemplaar gebouwd).
Na de Eerste Wereldoorlog kwam er een verandering in de verdediging van Nederlands-Indië. Hiervoor was een nieuwe lange-afstand vliegboot nodig. De M.L.D stelde als eisen dat het toestel was uitgevoerd als amfibie en een lichtmetalen romp had. In 1921 werd het eisenpakket bij Fokker ondergebracht en op 31 december 1921 werd een contract getekend voor het ontwerpen en bouwen van een prototype. Als het prototype aan de eisen voldeed zou er een order volgen voor 72 toestellen. Het toestel zou worden aangeduid als B- 1 Het toestel werd ontworpen door Rethel en bood plaats aan vier personen. Het werd gedeeltelijk in Veere gebouwd en in Amsterdam geassembleerd. In september 1922 maakte Fokker persoonlijk de eerste vlucht. Op 18 januari 1923 werd het toestel overgedragen aan de M.L.D voor testvluchten vanaf vliegkamp De Mok.
Het is in onderdelen in september 1923 naar Tandjong Priok verscheept en daar weer opgebouwd. Het kreeg hier de registratienummer FB-1 en werd opnieuw getest. De conclusies van de M.L.D was dat de romp aan lekkage was onderhevig en dat het toestel niet kon loskomen met een maximum belading tijdens windstilte. In 1923 is het contract gesloten voor de levering van een vliegboot, de Fokker B-II, dit toestel is niet door de MLD overgenomen. De B-I werd nooit in serie besteld maar in plaats daarvan werd de Dornier Wal besteld in 1926. Het toestel bleef nog enige jaren vliegen en belandde in 1926 uiteindelijk op de schroothoop.
Vliegboot van Fokker ontwikkeld voor de Marine en gebouwd in 1923 in Veere.
Was een amfibie en had een dichte bootromp en optrekbaar landingsgestel. Vleugels van hout.
Ook werd uit de B-1 de B-II ontwikkeld met een trekschroef i.p.v duwschroef en 1 stuks gebouwd; deze B.2 werd wel gebouwd, deze was veel kleiner. (Uiteindelijk maar 1 exemplaar gebouwd).
Na de Eerste Wereldoorlog kwam er een verandering in de verdediging van Nederlands-Indië. Hiervoor was een nieuwe lange-afstand vliegboot nodig. De M.L.D stelde als eisen dat het toestel was uitgevoerd als amfibie en een lichtmetalen romp had. In 1921 werd het eisenpakket bij Fokker ondergebracht en op 31 december 1921 werd een contract getekend voor het ontwerpen en bouwen van een prototype. Als het prototype aan de eisen voldeed zou er een order volgen voor 72 toestellen. Het toestel zou worden aangeduid als B- 1 Het toestel werd ontworpen door Rethel en bood plaats aan vier personen. Het werd gedeeltelijk in Veere gebouwd en in Amsterdam geassembleerd. In september 1922 maakte Fokker persoonlijk de eerste vlucht. Op 18 januari 1923 werd het toestel overgedragen aan de M.L.D voor testvluchten vanaf vliegkamp De Mok.
Het is in onderdelen in september 1923 naar Tandjong Priok verscheept en daar weer opgebouwd. Het kreeg hier de registratienummer FB-1 en werd opnieuw getest. De conclusies van de M.L.D was dat de romp aan lekkage was onderhevig en dat het toestel niet kon loskomen met een maximum belading tijdens windstilte. In 1923 is het contract gesloten voor de levering van een vliegboot, de Fokker B-II, dit toestel is niet door de MLD overgenomen. De B-I werd nooit in serie besteld maar in plaats daarvan werd de Dornier Wal besteld in 1926. Het toestel bleef nog enige jaren vliegen en belandde in 1926 uiteindelijk op de schroothoop.